PUL KOLEKSÄ°YONCULUÄžU
PUL KOLEKSÄ°YONCULUÄžU
PUL KOLEKSÄ°YONCULUÄžU
PUL KOLEKSÄ°YONCULUÄžU
PUL KOLEKSÄ°YONCULUÄžU
Konu koleksiyonculuk olduÄŸunda akıllara ilk gelen konular arasında pul yer alır. Pul koleksiyonculuÄŸunun baÅŸlaması ilk önce pulun bulunuÅŸu ile baÅŸlamış ve günümüze kadar varlığını sürdürebilmiÅŸtir. Dünyanın sayısız yerinde bulunan pul koleksiyonu oluÅŸturma süreci tüm diÄŸer koleksiyon çeÅŸitlerine benzer ÅŸekilde çok ciddi bir emek ve sabır gerektirmektedir.
Posta pulunun ilk defa kullanıldığı yıl olan 1840’ta önceki dönemlerde mektup gönderimlerinde pul yapıştırmak söz konusu deÄŸildi. Mektuplar pulsuz olarak gönderildiÄŸinden, postayı alan kiÅŸi posta ücretini vermiÅŸ oluyordu. Bu durum 1840’ta deÄŸiÅŸmiÅŸ oldu ve artık postayı atan kiÅŸilerden pul ücretini tahsil edilmeye baÅŸladı.
Pul koleksiyonuna ilk baÅŸlayan kesim ise Ä°ngiltere'deki çocuklar olmuÅŸtur. Çocukların bir ÅŸeyler biriktirme konusundaki merakları pul toplama ile birleÅŸmiÅŸ ve diÄŸer tüm koleksiyonerlerin oluÅŸmasında bir temel taÅŸ olarak nitelenmiÅŸtir. Zamanla sayıları artan pul koleksiyonerlerinin alanları da çeÅŸitlilik göstermiÅŸtir. Bu alanlara örnek olarak pulların üzerlerindeki resimler, ülkeler, mekanlar, insanlar, hayvanlar veya nesneler vb. verilebilir.
EÄŸer siz de ilerde bir pul koleksiyoneri olmayı düÅŸünüyorsanız ve bu alanda bir kar amacı gütmeden devam etmek istiyorsanız, damgalı pul toplamanızda bir sakınca yoktur. Fakat ileriki zamanlarda koleksiyonunuzu elden çıkarabileceÄŸiniz bir konumda olmak gibi bir düÅŸünceniz varsa damgasız pul bularak koleksiyonunuzun deÄŸerini ciddi bir ÅŸekilde artırabilirsiniz.
17. Yüzyıldan Günümüze Kartpostallar
1 Ekim 1869
Avusturya-Macaristan'da Dr. Eanuel Herrmann, bir mektup yazmak için harcanan zaman ve çabanın gönderilen mesajın boyutuyla orantılı olmadığını belirten bir makale yazdı.
Kısa ve verimli iletiÅŸim için daha pratik ve daha ucuz bir yöntemin uygulanması gerektiÄŸini öne sürdü. Böylece açık kahverengi 8.5 x 12 cm dikdörtgen ve arkasında kısa bir mesaja yer verilen kartpostal ortaya çıktı. Kartpostal, saÄŸ üst köÅŸede normal bir mektubun yarısının fiyatına mal olan 2 Kreuzer damgası içeriyordu.
1880'ler
1880'lerde birçok kartpostal, mesaj tarafında baÅŸlangıçta sadece siyah, fakat giderek daha fazla renkte küçük çizimler veya tasarımlarla (vinyet) basıldı. Zamanla Almanya kromolitografi endüstrisine hâkim olmaya baÅŸladı. Bunların çoÄŸu bir kasabayı ve “Selamlar” ifadesinin resimlerini içeriyordu.
On yılın sonunda Paris'te gerçekleÅŸen 1889 Sergi Fuarı'nda ilk kez sahneye çıktı. Fransız gravürcü Charles Libonis, o zamanlar dünyanın en yüksek kulesi olan Eyfel Kulesi’nin yer aldığı etkinlik için kartpostallar tasarladı.
1890'lar
1890'larda fotoÄŸrafçılık kartpostallarda kullanılmaya baÅŸlandı ve popülaritesi giderek arttı. FotoÄŸraflanan konuların başında kentsel sokak sahneleri ve genel görünümler yer aldı.
Yüzyılın başında Kodak, kartpostallarla aynı boyutta negatiflere sahip “3A Katlanır Cep” kamerasını piyasaya sürdü ve böylece kırpmadan, doÄŸrudan kartpostal stokuna geçiÅŸ saÄŸlanabildi.
1900'ler
1902'de Ä°ngiliz Postanesi normalde adrese ayrılan tarafın yarısına mesajların yazılmasına izin vererek kartpostalların bölünmüÅŸ arka döneminin yolunu açtı. Bu, kartın arka tarafını tamamen bir görüntü ile doldurmayı saÄŸladı.
Alman kökenli Curt Teich, 1908'de Curt Teich Co. portföylerine kartpostallar tanıttı ve dünyanın en büyük görüÅŸ ve reklam kartpostalları yazıcısı oldu. Teich, mürekkebin kurumasını hızlandırmak için hafif kabartmalı kağıt kullanmanın avantajlarının farkına vardı ve bitmiÅŸ ürünün daha parlak renkleri korumasına izin verdi. Ketenlere benzeyen dokuları nedeniyle de, bu kabartmalı kartpostallar “keten kartlar” olarak bilinir hale geldi.
1930'lar
Carte-maximum (maksimum kart veya maxicard) ifadesi ilk olarak 1932'de, Lecestre adlı bir koleksiyoncu bu filateli öÄŸenin tasarımını detaylandıran Le Libre Échange hakkında bir makale yayınlandığında kullanıldı.
Bir maxicard, posta pulu içeren resim kartpostalından ve kartın resim tarafına yapıştırılmış bir “iptal iÅŸareti”nden oluÅŸur. “Maksimum uyum” içerisinde olmaları için tüm bu üç ögenin temaları; güdüler, zaman ve yer bakımından eÅŸleÅŸmeleri gerekir. Maksimum kartların incelenmesi, oluÅŸturulması ve toplanmasına ise “maksimum” denmektedir.
2000'ler
14 Temmuz 2005'te kartpostal gönderimi dijital çaÄŸa adapte edilerek Postcrossing adı altında bir platformda birleÅŸtirildi. Bu web sitesi platformu, kartpostal almayı seven ancak onları deÄŸiÅŸtirebileceÄŸi pek çok insan bilmeyen Portekizli bir yazılım mühendisi Paulo Magalhães tarafından inÅŸa edildi. Böylece boÅŸ zamanlarında kartpostal göndermekten ve almaktan hoÅŸlanan diÄŸer insanlarla baÄŸlantı kurmak için bir web sitesi kurmuÅŸ oldu.
Platform üzerinden bugüne kadar 52 milyondan fazla kartpostal takas edildi ve bu sayı her geçen gün artmaya devam etmektedir.